Harun Adil & Onur Uğur – Sözlü Dövüş Sanatı
Yazım tarihi: 06 Ocak 2014 Filed under: Albüm İncelemeleri | Tags: fatih dalcı, harun adil, inceleme, onur uğur, sözlü dövüş sanatı 4 Yorum
TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK http://www.bencehiphop.com TAŞINDIK TAŞINDIK
2013’ün son günlerinde internet aracılığı ile yayınlanan albüm, sohbet günleri düzenlenerek elden de satılmakta ve yakın zamanda da internet üzerinden tüm Türkiye geneline kargo ile dağıtımı yapılacak.
Harun Adil ve Onur Uğur’un ellerinden çıkan “Sözlü Dövüş Sanatı”, ismi gibi iddialı bir albüm. İsmini duyunca aklıma hemen Saian ve Karaçalı’nın ellerinden çıkan “Battle Royal” albümü geldi. Tabii bunda albümde yer alan “Söz Ver” coverı da etkili olmadı değil. Ancak yine de bu iki albümü kıyaslamak çok acımasızca.
Albüm, Genco Erkal’ın sesinden “Tahterevalli” isimli bir Bertolt Brencht şiiri ile başlıyor. Albümdeki protest kimyanın kulaklarımıza zerk etmeye başladığını hissediyoruz ve ardından Endülüs Köpeği başlıyor ve geliyor gerisi.
Albümdeki kullanılan beatlerin ve vokallerin beklediğimden daha yumuşak tonda olduğunu itiraf etmem gerek. Ben gerek altyapılar gerek vokallerle daha vurup kıran bir albüm beklerken onlar lirikleriyle vurup kırmayı tercih etmişler. Albümde onlara altyapılarıyla eşlik edenler Hattat, Emptiness, The Bronx, Can Odabaşı, Smek Deces ve Senon. Vokallerde ise Fuat Ergin, Patron, Kamufle ve Ados ikiliye eşlik ediyor. Albümde plak çevirenler ise Güney Uğurlu ve DJ Sivo. Kayıtları Shark Records’ta alınan albüm, toplam 12 trackten oluşuyor.
Birbirlerine sağladıkları hat safhada olan ikilinin albümde genelde tek bir tarzda ilerlemeleri dışında albüm gerçekten başarılı olmuş. Nakaratları ilk dinlediğimde beğenmesem de birkaç dinlemeden sonra fikrim tam zıt yönde değişti. Özellikle Fuat Ergin ve Kamufle’nin eşlik ettiği parçalar albümün en iyi nakaratlarına sahip parçalardan.
Albümün “Battle Royal”in barındırması gereken ve yeterince barındıramadığı protest tavrı barındırarak benim açımdan saygıyı çokça hak etti. Battle Royal albümündeki “battle” diye tabir ettiğimiz sert söz-vokal-altyapı üçlüsünün çoğunlukla hedefsiz oluşu belki de albümün en büyük eksiğiydi ama bu albüm bu açıdan ders çıkartıldığını gösteriyor.
Albümün kapağını beğendiğimi söyleyemeyeceğim maalesef. Ben daha iyi kapaklar hazırlanabileceği kanaatindeyim. Bu yüzden albüm puanlandırmasında bunu da göze alacağım. Albümde yer alan “Söz Ver” coverı ise bir saygı duruşu olarak yerinde ve farklı bir tat yakalanmış. Elbette orijinalinin tadının yakalanamayacağının onlarda farkında ve bu versiyon ile orijinalini kıyaslamak gayet uçsuz bir saçmalıktır.
Genel olarak albüm son zamanlarda çıkan en kaliteli underground albümlerden birisi. Ayrıca bu iki genç MC’nin kariyeri içinde oldukça önemli bir yere sahip olduğunu düşünüyorum albümün. Albümdeki favori üç parçam; “Uruk-Hai”, “Bükülmez Bilek”, “Bu Cesaret Nerden”. Albüme puanım ise 7.5/10. Keyifli dinlemeler.
TAŞINDIK bencehiphop.net 
Bence çok insafsız davranmışsın:))Kendimce 96 yılından beri Rap dinleyicisiyim,kült albüm denebilecek eserler son yıllarda eksikliğini gösterirken bu çocuklar farkında mıdır bilmiyorum ama o seviyede bir iş çıkarmışlar ortaya.Albüm kapağı lirikal eylemle tamamen paralel ve haksızlık ettiğini düşünüyorum.Şöyle ki ileri derecede zeka,bilgi ve metafor(Endülüs köpeği gibi)içeren bu albümün konspet olarak özeti bu denli resimsel anltılabilirdi.Benim favori tracklaerim:Endülüs köpeği-İnsan Matı-Sözlü dövüş sanatı
Tabii ki görüş farklılıkları olabilir ki bunu belirtmeniz çok da hoşuma gitti ancak be albümün henüz kült denilebilecek mertebeye ulaşabilmesi için en azından bir süre yıllanması ve tekrar dinlendiğinde de lezzetini kaybetmemesi gerekir bana göre.Evet çok iyi bir albüm ancak “Battle Royal”e öykünme olmadığını kabul etmek biraz zor.
Tabi ki de kült denebilmesi için bir süre demlenmesi gerekecektir ona amenna.Kendimce ne ne değildir; bu iş underground olduğu halde nasıl sinsice kendi hacmini doldurabilir az buçuk tahmin edebiliyorum(Kendimce;)…)Belkide sosyal ortamdaki müzikal karadeliğe yar olacak bunu zaman gösterecek.Ayrıca herkes Tupac değil ki kardeşim Amerikaz Most Wanted’i piyasa sürmeden önce:”-Marş olacak bu şarkı,silinmesi zor iş” diyebilecek kapasiteye ve öngörüye sahip olsun.Hehehehe.Sistemsel vurguları dönemsel değil varoluştan beri güdümlemiş olmaları beni bu yönde kanalize etti doğrusu.Öykünmeleri normal değil mi be kardeşim kaç tane piyasada farklı kafada müzikal yapı var.Ancak battle royal biraz söylem olarak hafif kalır gibi geliyor bu albümün yanında.Şöyle ki birisi (Sözlü dövüş sanatı)Atatürk’ün Nutuğu;Battle Royal Sezar’ın Caligulası gibi..Yok yere fazladan klavyeden harf savurmaya mahal yok zaman her şeyi göstericek nasılsa.İnş istedikleri noktalara varırlar
bence de söylem ve duruş açısından bu albüm battle royalden önce fakat kelimelerin sertliğini albümde müzikal olarak bulamadım. Ancak genel anlamda sana katılıyorum. İnşallah bu emeklerinin karşılığını alırlar.